nog een maand of twee en dan heb ik met Jokolo weer het eerste concert sinds lange tijd.
In dit concert zingen we 20 nummers, afgewisseld met extra nummers van solisten uit het koor. Begeleid door een lekker combo van drum, percussie, piano, bas en sax.
We hebben inmiddels alle muziek ingestudeerd, dus het afwerken kan beginnen. Vrijdag zingen we de complete setlist voor het eerst helemaal door.
Dat zal het moment gaan zijn waar we het gevoel gaan krijgen 'dat het nu echt gaat beginnen'.
De concertcommissie heeft de kledingcodes uitgewerkt, gister ben ik met een ander commissielid naar de theaterkerk geweest om alles door te spreken met de technici (Theaterkerk in Bemmel, dikke tip als je eens een schitterende locatie zoekt!) en de kaartverkoop is gestart en zijn al voor 75% uitverkocht.
Het gaat gewoon weer gebeuren! Ken je dat gevoel van voorbereiding op een groot concert?
Maandenlange spanningsopbouw naar dat ene moment. Hét moment waar het moet gaan gebeuren.
En dan genieten. Genieten als je op het podium staat. De tijd gaat razendsnel op het podium en je lijkt achteraf altijd pas echt te begrijpen hoe vet het was.
Eén van mijn favoriete momenten uit het vorige concert uit 2019 was het nummer Down In The River To Pray.
In al z'n eenvoud. Simpel arrangement, waanzinnige zeggingskracht. En een prachtige solist (Minke Kullberg) die het koor in haar eentje op sleeptouw neemt 😍
Ook zo'n nummer waar ik als dirigent gewoon weg moet blijven. Anders sla ik de totale boodschap uit mijn zangers.
Check 'm hier:
Enjoy!
Muzikale groet,
Jelle Roosen
